Arthur Schopenhauer

(22 Şubat 1788, Danzig – 21 Eylül 1860, Frankfurt am Main)
Alman filozof. Annesi bir yazar, kız kardeşi de edebiyatçı olarak dönemlerinde ünlenmiş kimselerdi. Babası, 20 Nisan 1805 sabahı, işlerinin ters gitmesi üzerine içine düştüğü bunalım sonucu evinin önündeki kanala atlayarak hayatına son verdi; babaannesi de aklını yitirerek öldü. Ailedeki bu akli bozukluk belirtileri, Schopenhauer’in 1811-1813 yılları arasında üç yıl boyunca akıl hastalarını inceleyip kendince bir teori oluşturmasının da nedenidir.
Schopenhauer babasının ölümünden bir süre önce Fransa’ya gönderildi, burada birkaç yıl kalıp Fransızca öğrendi, Fransız Devrimi’nin etkilerine tanık oldu. Ardından, 1809’da tıp öğrencisi olarak Göttingen Üniversitesi’ne girdi. Hekimlikten çok, bilime duyduğu merak bu öğrenimi seçmesinde belirleyici oldu. 1810’da Kant felsefesiyle tanıştı. 1811 ile 1813 arası, Fichte’nin de yaşadığı Berlin’e geçerek burada üç yıl boyunca Berlin Chartie’de (akıl hastanesi) akıl hastalarını inceleme fırsatı buldu.
Über die Vierfache Wurzel der Satzer vom Zureichenden Grunde (Yeter-Sebep Önermesinin Dört Farklı Kökü Üzerine) başlıklı doktora teziyle 1813’te Jena Üniversitesi’nde beşeri bilimlere geçti ve orada felsefe doktoru unvanını aldı. Goethe ile tanışması onu renkler üzerine bir teori geliştirmeye yöneltti.